ΙΣΧΙΟ

Ισχίο

ΠΟΝΟΙ ΣΤΟ ΙΣΧΙΟ

Ο πόνος περιορίζει την απόλαυση της ζωής μας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τον πόνο στο ισχίο, ο οποίος μπορεί να είναι εξουθενωτικός και να μη μας επιτρέπει να περπατάμε φυσιολογικά, δημιουργώντας έτσι μια επιπλέον δυσκολία στην εκτέλεση καθημερινών εργασιών. 
 
Εάν αντιμετωπίζετε πόνο στο ισχίο, θα είστε ενθουσιασμένοι που θα γνωρίζετε ότι η φυσιοθεραπεία μπορεί να διευκολύνει τα συμπτώματα που φοβάστε. Πως; Αντιμετωπίζοντας την πηγή του πόνου στο ισχίο σας. Η φυσικοθεραπεία είναι αναπόσπαστο συστατικό της πολύπλευρης ομαδικής προσέγγισης της εξέτασης και της θεραπείας του πόνου του ισχίου. Η άρθρωση του ισχίου είναι μια πολύ βαθιά άρθρωση που περιβάλλεται από σχεδόν 30 μυς. 
 
Η φυσικοθεραπεία στοχεύει στην ενίσχυση αυτών των μυών, στην αύξηση της ευλυγισίας, στη διατήρηση του εύρους κίνησης της άρθρωσης και στη μείωση της σχετικής φλεγμονής. Η φυσικοθεραπεία μπορεί να μην είναι η πρώτη θεραπεία πόνου στο ισχίο που έρχεται στο μυαλό του μέσου ατόμου όταν εξετάζει λύσεις υγειονομικής περίθαλψης σε ένα πολύ οδυνηρό δίλημμα. Αλλά, προσφέρει μια αρκετά ισχυρή θεραπεία, και μια μακροπρόθεσμη ανακούφιση από σοβαρό πόνο.
 

ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΙΣΧΙΟ

Μερικές από τις πιο συχνές παθήσεις του ισχίου, τις οποίες συχνά αντιμετωπίζουμε στο Back2Health είναι και οι παρακάτω :
Ο τροχαντρας είναι μια οστική προεξοχή που βρίσκεται στην κορυφή και έξω από το μηριαίο οστό, όπου εισάγονται οι τένοντες των μυών του ισχίου, ειδικά το gluteus maximus και το gluteus medius. Η άρθρωση του ισχίου, όπως και πολλές αρθρώσεις, περιβάλλεται από έναν τύπο σάκου ή θυλάκου γεμάτου αρθρικό υγρό που προστατεύει και βοηθά στη μείωση της τριβής κατά τη διάρκεια της κίνησης. Η Τροχαντερίτιδα ή Τροχαντική θυλακίτιδα είναι η φλεγμονή του μεγαλύτερου τροχαντήρα του μηριαίου οστού και του θύλακα που το προστατεύει. Προκαλεί συλλογή αρθρικών αρθρώσεων και πόνο στο προσβεβλημένο ισχίο. Είναι πολύ πιο συχνή στις γυναίκες (4: 1), ειδικά στις γυναίκες μεταξύ 40 και 60 ετών. Οι πιο συχνές αιτίες είναι οι επαναλαμβανόμενοι τραυματισμοί στην περιοχή, η υπερφόρτωση των αρθρώσεων, το υπερβολικό βάρος και η δυσμετρία των ποδιών. Άλλες σημαντικές αιτίες είναι προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις ισχίου, προσθετικές, ασθένειες της σπονδυλικής στήλης, ασβεστοποιήσεις αρθρώσεων. Η διάγνωσή του απαιτεί ενδελεχή φυσική εξέταση και ένας υπέρηχος είναι απαραίτητος για να επιβεβαιωθεί η κατάσταση.
Η οστεοαρθρίτιδα, μερικές φορές αποκαλούμενη “αρθρίτιδα φθοράς”, είναι μια κοινή κατάσταση που πολλοί άνθρωποι αναπτύσσουν καθώς μεγαλώνουν. Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε άρθρωση του σώματος, αλλά συχνότερα αναπτύσσεται σε αρθρώσεις που φέρουν βάρος, όπως το ισχίο. Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου προκαλεί πόνο και δυσκαμψία. Μπορεί να δυσκολέψει τις καθημερινές δραστηριότητες, όπως το να σκύψεις για να δέσεις ένα παπούτσι, να σηκωθείς από μια καρέκλα ή να κάνεις μια μικρή βόλτα. Επειδή η οστεοαρθρίτιδα επιδεινώνεται σταδιακά με την πάροδο του χρόνου, όσο πιο γρήγορα ξεκινήσετε τη θεραπεία, τόσο πιο πιθανό είναι να μειώσετε τον αντίκτυπό της στη ζωή σας. Αν και δεν υπάρχει θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα, υπάρχουν πολλές επιλογές θεραπείας που θα σας βοηθήσουν να διαχειριστείτε τον πόνο και να παραμείνετε δραστήριοι.
Τα κατάγματα του μηριαίου άξονα είναι ένας συνηθισμένος ορθοπεδικός τραυματισμός που συμβαίνει σε τραύματα υψηλής ενέργειας ή χαμηλής ενέργειας σε ηλικιωμένους. Τα κατάγματα του μηριαίου άξονα συνδέονται συχνά με άλλες συννοσηρότητες που απαιτούν διεξοδική εκτίμηση της υποστήριξης της ζωής του τραύματος και διεπιστημονική φροντίδα. Μεταξύ των διαφόρων τρόπων θεραπείας, το ενδομυελικό κάρφωμα είναι το χρυσό πρότυπο με αποτέλεσμα εξαιρετικά αποτελέσματα. Ο στόχος της στερέωσης είναι η έγκαιρη επούλωση και η μακροπρόθεσμη λειτουργική αποκατάσταση. Αυτή η δραστηριότητα εξετάζει την αξιολόγηση και τη θεραπεία των κοιλιακών αποστημάτων και τονίζει τον ρόλο της διεπαγγελματικής ομάδας στην αξιολόγηση και θεραπεία ασθενών με αυτήν την πάθηση.
Η πρόσκρουση της μηριαίας κοιλότητας (FAI) είναι μια κατάσταση κατά την οποία επιπλέον οστό αναπτύσσεται κατά μήκος ενός ή και των δύο οστών που σχηματίζουν την άρθρωση του ισχίου – δίνοντας στα οστά ένα ακανόνιστο σχήμα. Επειδή δεν ταιριάζουν απόλυτα μεταξύ τους, τα οστά τρίβονται κατά την κίνηση. Με τον καιρό αυτή η τριβή μπορεί να βλάψει την άρθρωση, προκαλώντας πόνο και περιορίζοντας τη δραστηριότητα. Στην FAI, η υπερανάπτυξη των οστών – που ονομάζονται οστέινα οστών – αναπτύσσεται γύρω από το μηριαίο κεφάλι και/ή κατά μήκος της κοτύλης. Αυτό το επιπλέον οστό προκαλεί ανώμαλη επαφή μεταξύ των οστών του ισχίου και τα εμποδίζει να κινούνται ομαλά κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας. Με την πάροδο του χρόνου, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε δάκρυα του χεριού και διάσπαση του αρθρικού χόνδρου (οστεοαρθρίτιδα). Το FAI συμβαίνει επειδή τα οστά του ισχίου δεν σχηματίζονται κανονικά κατά την παιδική ηλικία. Είναι η παραμόρφωση ενός εκτοξευτήρα οστού εκκέντρου, σπινθήρα οστού, ή και των δύο, που οδηγεί σε βλάβη και πόνο στις αρθρώσεις. Όταν τα οστά του ισχίου έχουν μη φυσιολογικό σχήμα, είναι λίγα αυτά που μπορούν να γίνουν για την πρόληψη του FAI. Δεν είναι γνωστό πόσοι άνθρωποι έχουν FAI. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να ζουν μακρά, ενεργό ζωή με FAI και να μην έχουν ποτέ προβλήματα. Όταν εμφανιστούν συμπτώματα, συνήθως υποδηλώνει ότι υπάρχει βλάβη στον χόνδρο και η ασθένεια είναι πιθανό να προχωρήσει. Επειδή οι αθλητικοί άνθρωποι μπορούν να δουλέψουν πιο δυναμικά την άρθρωση του ισχίου, μπορεί να αρχίσουν να νιώθουν πόνο νωρίτερα από εκείνους που είναι λιγότερο δραστήριοι. Ωστόσο, η άσκηση δεν προκαλεί FAI.
Οι Bursae είναι μικροί σάκοι σαν ζελέ που βρίσκονται σε όλο το σώμα, συμπεριλαμβανομένου του ώμου, του αγκώνα, του ισχίου, του γόνατος και της φτέρνας. Περιέχουν μικρή ποσότητα υγρού και τοποθετούνται μεταξύ των οστών και των μαλακών ιστών, λειτουργώντας ως μαξιλάρια για να μειώσουν την τριβή. Η θυλακίτιδα είναι φλεγμονή του θύλακα. Υπάρχουν δύο μεγάλοι θυλακοί στο ισχίο που συνήθως ερεθίζονται και φλεγμονώνονται. Η μια μπούρσα καλύπτει το οστέινο σημείο του οστού του ισχίου που ονομάζεται μεγαλύτερο τροχαντήρα. Η φλεγμονή αυτής της θύρας ονομάζεται τροχαντερική θυλακίτιδα. Μια άλλη μπούρσα – η iliopsoas bursa – βρίσκεται στο εσωτερικό (στη βουβωνική χώρα) του ισχίου. Όταν αυτή η θύλακα φλεγμονή, η κατάσταση μερικές φορές αναφέρεται και ως θυλακίτιδα του ισχίου, αλλά ο πόνος εντοπίζεται στην περιοχή της βουβωνικής χώρας. Αυτή η κατάσταση δεν είναι τόσο συχνή όσο η τροχαντερική θυλακίτιδα, αλλά αντιμετωπίζεται με παρόμοιο τρόπο. Το κύριο σύμπτωμα της τροχαντερικής θυλακίτιδας είναι ο πόνος στο σημείο του ισχίου. Ο πόνος συνήθως εκτείνεται στο εξωτερικό της περιοχής του μηρού. Στα αρχικά στάδια, ο πόνος περιγράφεται συνήθως ως οξύς και έντονος. Αργότερα, ο πόνος μπορεί να γίνει περισσότερο πόνος και να εξαπλωθεί σε μεγαλύτερη περιοχή του ισχίου. Συνήθως, ο πόνος είναι χειρότερος τη νύχτα, όταν ξαπλώνετε στο προσβεβλημένο ισχίο και όταν σηκώνεστε από μια καρέκλα αφού καθίσετε για λίγο. Μπορεί επίσης να επιδεινωθεί με παρατεταμένο περπάτημα ή και συχνή αναρρίχηση σκαλοπατιών.
Κάθε φορά που χρησιμοποιείτε το ισχίο (για παράδειγμα, πηγαίνοντας για τρέξιμο), ένα μαξιλάρι χόνδρου βοηθά στην πρόληψη της τριβής καθώς το οστό του ισχίου κινείται στην υποδοχή του. Παρά την αντοχή του, η άρθρωση του ισχίου δεν είναι άφθαρτη. Με την ηλικία και τη χρήση, ο χόνδρος μπορεί να φθαρεί ή να καταστραφεί. Οι μύες και οι τένοντες στο ισχίο μπορούν να χρησιμοποιηθούν υπερβολικά. Τα οστά στο ισχίο μπορεί να σπάσουν κατά τη διάρκεια μιας πτώσης ή άλλου τραυματισμού. Οποιαδήποτε από αυτές τις καταστάσεις μπορεί να οδηγήσει σε πόνο στο ισχίο.